Benoît Cosnefroy zet het peloton een hak na sublieme jump in het absolute slot en wint de GP van Quebec, Wout van Aert finisht vierde | Het Nieuwsblad

2022-09-09 21:41:49 By : Mr. Kevin si

Benoît Cosnefroy heeft de GP in het Canadese Quebec op zijn naam geschreven. Na een razendsnelle finale sprong de Fransman in het absolute slot nog weg uit het peloton, dat hem niet meer kon bijbenen. Cosnefroy haalt het zo solo in Quebec. Wout van Aert kwam in de sprint erna als vierde over de streep, na Michael Matthews en Biniam Girmay.

De GP van Quebec kende met onder meer Wout van Aert en Tadej Pogacar een aantrekkelijk deelnemersveld. De koers, die liep over plaatselijke rondes in de Canadese stad, kreeg al vrij snel een viertallige kopgroep. Daaronder ook twee landgenoten: Sébastien Grignard en Stan Van Tricht kregen de Italiaanse veteraan Damiano Caruso en de Fransman Hugo Toumire met zich mee.

Het peloton zag niet meteen gevaar en liet dan ook begaan. Pas rond kilometer 35 maakten de eerste renners aanstalte om de sprong te maken. De jonge Amerikaan Quinn Simmons schoot naar voren en onder meer Jan Tratnik, Pascal Eenkhoorn en Simon Clarke glipten mee. Intussen hielden onder andere Peter Sagan en thuisrijder Hugo Houle het al voor bekeken.

De achtervolgers bleven temporijden en moesten met nog iets meer dan 30 kilometer een halve minuut dichtrijden. De vier koplopers waren een vogel voor de kat op dit parcours. En dat bleek ook. Met nog 28 kilometer voor de boeg moesten de vier leiders er vrede mee nemen dat het achtervolgend groepje kwam aansluiten. Een grotere kopgroep was even een feit, maar intussen was het peloton met onder meer Wout van Aert ook al dichterbij geslopen. Op kilometer 23 was de vlucht dan ook helemaal ten einde. Alles weer te herdoen voor de aankomende finale.

Nathan Van Hooydonck zette zich op kop van het peloton, het teken voor Van Aert om in het wiel van zijn ploegmaat te gaan zitten. Alleen ging het blijkbaar niet snel genoeg voor enkele Fransen. Eerst demarreerde David Gaudu en die nam enkele meters. Nadien volgde Romain Bardet het initiatief van zijn landgenoot. Maar niet alleen de Fransen waren gretig, dat gold eigenlijk voor iedereen. Daardoor geraakte er ook niemand meer echt weg. Het was een voortdurende wisseling van de macht op kop van het peloton.

In de laatste ronde slaagde een nieuw viertal er toch in om een kloofje te slaan met de rest. Mikkel Honoré, Neilson Powless, Michael Storer en Nathan Van Hooydonck waren de namen. Van Hooydonck deed dat uiteraard in dienst van Van Aert die in het jagende peloton zat. En dat had het toch even moeilijk met de vier leiders. Storer nam zijn medegezellen op sleeptouw en legde een verschroeiend tempo op. Zelfs zo verschroeiend dat Powless, Honoré en Van Hooydonck moesten laten begaan.

Storer bleef vechten voor wat hij waard was, maar werd bij het ingaan van de vijf kilometer logischerwijs ingelopen. Een massasprint kon nu bijna niet meer vermeden worden. Alle ploegen probeerden hun alfamannetjes goed vooraan te positioneren. Jasper Stuyven meldde zich zo even op kop.

Of toch geen massasprint? Want Benoît Cosnefroy sprong binnen de twee kilometer uit het niets weg uit het peloton en duwde door op het oplopende stukje. De Fransman van AG2R-Citroën hield stand en werd door een jagend peloton niet meer ingehaald. Knappe solo en dito overwinning voor hem, Wout van Aert viel nog net naast het podium. In de sprint moest hij Michael Matthews en Biniam Girmay voor zich dulden.

Voor Cosnefroy is het zijn dertiende profoverwinning, zijn tweede in de WorldTour. Eerder won hij vorig jaar de Bretagne Classic. De laatste twee edities van de GP van Québec, in 2018 en 2019, won Michael Matthews. De voorbije twee jaar ging de Canadese klassieker niet door vanwege de coronacrisis. Philippe Gilbert (2011) blijft de enige Belg op de erelijst.

“De race is helemaal verlopen zoals ik het wou”, zei Cosnefroy na afloop.“Het plan vooraf was dat ik in de slotfase alleen mijn kans zou gaan”, legde de Fransman uit. “Mijn ploeggenoot Greg Van Avermaet bleef bij de groep achteraan en zou zijn kans gaan in de sprint. In de finale ben ik dan vol gegaan. En het is gelukt. De laatste kilometer was heel zwaar. Ik heb ervoor moeten knokken en heb pas kunnen genieten van mijn overwinning op 50 meter van de streep.”

Wil jij toegang tot alle artikels van Het Nieuwsblad? Duik in onze plusartikels en lees er elke maand 3 naar keuze gratis.