Mana Neyestani strijdt met het potlood als haar enige wapen... - Ici Beyrouth

2022-10-07 22:26:51 By : Ms. Lynn Huang

Tekenen zit hem al van kinds af aan in het bloed.Maar hij leefde in een land dat hem niet toestond zich uit te drukken zoals hij wilde.Mana Neyestani draagt ​​vrijheid van meningsuiting aan het einde van haar potlood.Nadat hij in Iran gevangenzat vanwege zijn tekeningen die het regime van de mullahs niet bevielen, koos hij voor ballingschap, in het land van de mensenrechten, om zijn strijd voort te zetten en ook de stem van vrije Iraniërs zo ver mogelijk te laten horen.In een tijd waarin zijn geboorteland in rep en roer is en Iraanse mannen en vrouwen hun rechten opeisen ten koste van hun leven, gaf hij een exclusief interview aan Ici Beyrouth.Woont u in Iran?Waarom ontvluchtte u anders het onderdrukkende regime van de Mullahs?Ik verliet Iran in 2006, naar aanleiding van de problemen die voor mij waren ontstaan ​​door een van mijn illustraties in een wekelijks kindertijdschrift.Het regime heeft me drie maanden gevangen gezet.Ik maakte gebruik van een korte periode van vrijlating om samen met mijn vrouw het land te ontvluchten.We begonnen aan een lange reis, van Dubai naar Kuala Lumpur, via Ankara en Istanbul.We verbleven van 2007 tot 2011 in Maleisië, toen we de steun kregen van ICORN, een organisatie voor de verdediging van mensenrechten, landden we in Parijs.We leven sinds 2012 in Frankrijk als vluchtelingWanneer ben je begonnen met illustreren?Zijn uw tekeningen wapens tegen repressie voor u?Sinds mijn kindertijd heb ik illustratie in mijn bloed.Het was een gewoonte, maar in 1989, toen ik 16 jaar oud was, kreeg het een professionele dimensie.Mijn redactionele cartoons komen als een echo, als reactie op alles om me heen.En als Iraniër is een groot deel van mijn omgeving islamitische theocratie en dictatuur.Aangezien dit dieet een retrograde systeem is dat het denken tegenwerkt, geloof ik dat als je probeert je gedachten te bevrijden en uit de doos te stappen, je als een anti-dieetmens zult worden beschouwd.Daarom zou je pen, je camera, je penseel een wapen zijn tegen verstening binnen het regime.U moet zich er echter van bewust zijn dat de grens tussen een activist en een kunstenaar vervaagt.Voor een activist zit het allemaal in de boodschap.Een militant zou van wapen kunnen wisselen;elke vorm van kunst is geldig voor hem om een ​​​​boodschap over te brengen.Voor een kunstenaar is de kunstvorm zelf cruciaal.Meestal gaat kunst over verkennen, niet over het rapporteren van vooraf vastgestelde resultaten en berichten.Zelfs als een kunstenaar bepaalde boodschappen wil overbrengen, is de kunstvorm als zodanig voor hem net zo belangrijk als de boodschap.Ik maak redactionele schetsen die een vorm van journalistieke kunst zijn.Het is onvermijdelijk voor mij om sterke boodschappen over de samenleving en de politiek aan te pakken.Bovendien houd ik van karikatuur als uitdrukkingsmiddel.Ik zou het nooit inruilen voor een ander wapen.Het is mijn ding.Is de huidige opstand volgens u krachtiger dan de vorige en heeft deze kans van slagen?Ik geloof van wel, gezien het brede scala aan sociale groepen die bij deze beweging betrokken zijn.Vooral in 2009 kwam de middenklasse op.Tussen 2017 en 2019 ging het meer om de onderklasse.Nu is iedereen aan de beurt, vooral jongeren en de nieuwe generatie vrouwen die geen angst meer kennen.Deze beweging heeft de slogan: Woman, Life, Freedom, that is modern!En dit is zo belangrijk in een samenleving als Iran, die al eeuwenlang met het patriarchaat wordt geconfronteerd.Zelfs de revolutie van 1979 was een patriarchale beweging die de samenleving eeuwen terugvoerde.Ik weet niet of het zal eindigen met een verandering van regime of niet, maar ik weet zeker dat er ergens een grote verandering heeft plaatsgevonden... als iets onomkeerbaars.Dit is misschien niet de laatste stap in het veranderen van het politieke systeem, maar het is nog steeds een grote stap.Het regime ziet onvermijdelijk zijn verslechtering op de gezichten van jonge meisjes en is er bang voor!Wordt u bedreigd door het regime?Voel je je onzeker?Officieel nog niet.Maar hij gebruikt veiliger methoden om militanten in ballingschap te bedreigen: zijn cyberleger!Ze hebben nepaccounts, ze vallen je aan, beschuldigen je, verspreiden verzonnen verhalen tegen je.Ze manipuleren het publiek door opmerkingen onder berichten te plaatsen, verkeerde informatie te verspreiden en soms, ja!ze bedreigen je met privéberichten!Een tekening zegt meer dan duizend woorden.Gelooft u dat uw tekeningen zo krachtig zijn als u wilt?Soms zijn ze dat, en soms niet.Soms creëren ze misverstanden.Dit ligt in de aard van het beeld;het is interpretatief.Bovendien zeggen we in het Perzisch: "Een goede cartoon kan de impact hebben van 1000 artikelen".Dit geloof kan gevaarlijk zijn, omdat het vereenvoudigen van fenomenen de essentie is van karikatuur.Het zal nooit duizenden artikelen en woorden vervangen, maar zou ze kunnen aanvullen, waardoor hun impact sterker en sneller wordt.Ik zeg altijd dat je bij het analyseren van een gebeurtenis niet op één enkele schets moet vertrouwen.Voel je haat en woede als je ziet dat je eigen mensen gemarteld en vermoord worden?En hoe!Vooral het zien van de foto's van hoopvolle meisjes en jonge mannen die op straat zijn vermoord door het regime alleen maar omdat ze hun wensen uitten!Wat mij het meest irriteert, is het idee dat de toekomstige generatie hetzelfde lijden moet doorstaan ​​als wij hebben ervaren.Dit moet veranderen!Uw tekeningen worden wereldwijd gepubliceerd.Is dit jouw manier om weerstand te bieden aan onderdrukking?Jazeker.Het is mijn manier om de feiten te verspreiden.Systemen van dictatuur en tirannie proberen altijd de geschiedenis en gebeurtenissen te vervalsen.Ze vallen het geheugen van mensen aan.Het is een strijd tegen knoeien en vergeten!PS: Ik ontmoette Mana Neyestami virtueel toen ik werkte aan Beiroet Mon Amour, het eerste collectieve werk dat getuige was van de ramp van 4 augustus 2020 in de haven van Beiroet.Een van de inzenders was getroffen door de kracht van een tekening, die ze mij had gestuurd, die de explosie van de haven voorstelde.Uiteindelijk vond ik de naam van de auteur van deze tekening, evenals zijn Instagram-account.Ik stuurde hem een ​​berichtje met de vraag of ik zijn tekening mocht gebruiken om een ​​tekst te illustreren.Wat was mijn (zeer aangename) verrassing om de tekening in hoge resolutie per e-mail te ontvangen.Sindsdien "volg" ik Neyestani en ben ik fan van zijn moedige en mooie illustraties die meer zeggen dan duizend woorden!Dankjewel voor het aanmelden !Dankjewel voor het aanmelden !Ontwikkeld en ontworpen door GTonics