Abonneer nu!Krijg functies zoalsNikhat Zareen heeft nauwelijks geslapen sinds ze op 19 mei wereldkampioen boksen (vlieggewicht 52 kg) werd. Terug uit Istanbul en een tussenstop in Delhi, brengt ze veel meer tijd door op sociale media dan normaal.Zareen is de eerste Indiër die goud wint op de Wereldkampioenschappen Boksen voor vrouwen sinds MC Mary Kom in 2018, en pas de vijfde Indiër ooit.Op berichten van politici (waaronder premier Narendra Modi), sporters (Olympisch gouden medaillewinnaar Neeraj Chopra) en beroemdheden (waaronder acteur Salman Khan) reageert ze met de blijdschap die ze duidelijk voelt.“Toen mijn handen werden opgeheven, was ik erg emotioneel en gelukkig.Ik was emotioneel omdat dit kwam na zoveel hard werken en opofferen in mijn lange carrière”, zegt Zareen, 25. Het harde werk begon toen ze 12 was. Haar vader Mohammed Jameel, een voormalig verkoopassistent in Saoedi-Arabië en daarvoor een voetballer die zijn school op nationaal niveau vertegenwoordigde, stond te popelen dat een van zijn vier dochters een sport zou kiezen.Zareen koos voor hardlopen.Toen, een paar maanden later, viel haar oog op boksen.Er waren alleen jongens in het Secretariaat Stadium in de stad Nizamabad, Telangana, waar zij en haar familie wonen."Zijn er geen meisjes in het boksen", vroeg ze aan haar vader.Je hebt veel moed nodig om bokser te worden, en mensen denken dat meisjes er niet voor gemaakt zijn, reageerde hij.Zareen zegt dat dat het voor haar heeft beslist.Dit was de sport die ze zou kiezen.“In het begin was het moeilijk”, zegt ze.“Ik was het enige meisje.Maar het krijgen van veel stoten van jongens maakte me sterk genoeg om terug te vechten, niet alleen in de ring maar ook buiten de ring.Ik kom voor mezelf op.Ik vind dat iedereen sterk genoeg moet zijn om voor zichzelf op te komen.Dat is de kwaliteit van een geweldig persoon.”In de buurt kreeg Zareen te maken met opmerkingen over haar kleding (ze droeg korte broeken om te oefenen).Er waren "zorgen" geuit door buren.“Zoals, als ik geslagen en gewond ben, wie zal er dan met me trouwen… Mijn vader liet die opmerkingen nooit tot me doordringen.Hij zei altijd tegen me: 'Focus op je boksen en blijf medailles winnen voor het land',' zegt ze.Haar moeder, huisvrouw Parveen Sultana, was aanvankelijk terughoudend, vooral vanwege de blauwe plekken waarmee haar dochter thuiskwam, maar zij kwam ook.Nu zegt Zareen dat ze hoopt dat haar overwinning en India's viering ervan meisjes zullen inspireren om hun droom te volgen, en ouders in het hele land om hen toe te laten."Ik zou willen dat elke ouder de dromen van hun kind zou steunen zoals mijn ouders de mijne steunden."Er is al een verandering in haar buurt.“Dezelfde mensen die tegen mijn ouders zeiden: 'Waarom stuur je een meisje om te boksen', willen nu selfies met me maken.Ze steunen mij.Ik ben blij dat ik hun mentaliteit heb kunnen veranderen.”Mensen uit het hele land hebben contact gezocht, voegt ze eraan toe.“Ze zeggen: we willen dat onze dochter leert boksen.Welke academie zou je aanraden?'Het geeft me een trots gevoel.Mijn droom, na het winnen van een Olympische medaille, is om een ​​academie te starten en meisjes te helpen deze droom te verwezenlijken.”*** Zareen is een van India's beste boksers.Ze barstte op het toneel in 2011 en won het wereldkampioenschap junioren.Ze is de enige Indiase die tweemaal goud heeft gewonnen op het Strandja Memorial-toernooi (2019 en 2022).Ze won brons op de Aziatische kampioenschappen in 2019. Maar een medaille op een groot evenement ontging haar.Ze had haar hoop gevestigd op de Olympische Spelen in Tokio, maar omdat ze in dezelfde categorie (vlieggewicht) zat als bokslegende Mary Kom, werd dat doel nog complexer.Toen Mary Kom zonder selectieproces naar de wereldkampioenschappen van 2019 werd gestuurd, schreef een overstuur Zareen aan de Boxing Federation of India en het vakbondsministerie van sport en vroeg om een ​​eerlijk proces voor de Olympische kwalificaties.Mary Kom versloeg haar uiteindelijk in een geladen gevecht.“Het was een groot ding voor mij om de ring in te gaan en een match te hebben met Mary Kom, omdat ik altijd naar haar heb opgekeken.Ze is mijn inspiratie geweest.Ik verloor in de proef, maar ik vatte het op als een les en ik werkte hard aan mijn zwakke punten”, zegt Zareen.Tegen de tijd van de Strandja Memorial in februari van dit jaar voelde ze zich er klaar voor.Ze versloeg Olympisch zilver-medaillewinnaar Buse Naz Cakiroglu uit Turkije.Bij de WBC, toen ze ronde na ronde doorkwam, "was ik nerveus en opgewonden omdat ik dichter bij de gouden medaille kwam", zegt ze.“Toen ik erachter kwam dat ik in de finale stond tegenover Jutamas Jitpong uit Thailand, die ik in 2019 versloeg, gaf me dat vertrouwen.Maar er waren ook twijfels.Ze had deelgenomen aan de Olympische Spelen van Tokio en bereikte de kwartfinales.Prestaties uit het verleden doen er niet toe.”Het was een mengelmoes van emoties op de laatste dag.“Ik zei tegen mezelf: Nikhat, je moet winnen.Het was je droom om een ​​groot goud voor je land te winnen.'” Uren na de overwinning kijkt ze al vooruit naar de Commonwealth Games in juli-augustus en daarna de Olympische Spelen van 2024 in Parijs.Dat is de Zareen in de ring.Kalm.Samengesteld.Bepaald.Buiten de ring, zegt ze, is ze ondeugend, spraakzaam en speels."Ik vind het leuk om op foto's te klikken, geklikt te worden, rollen te maken en veel te eten."Mensen die weten dat Nikhat me niet kan herkennen in de ring, voegt ze er lachend aan toe.Nu is het tijd om terug te gaan naar die mensen, haar vrienden en familie.“Ik wil het met ze vieren.Ik wil naar huis', zegt ze.Geniet van onbeperkte digitale toegang met HT Premium Schrijf u nu in om verder te lezen Start een gratis proefperiode van 15 dagen Al geabonneerd?Aanmelden DEEL DIT ARTIKEL OPZareen is de eerste Indiër die goud wint op de Wereldkampioenschappen Boksen voor vrouwen sinds MC Mary Kom in 2018, en pas de vijfde Indiër ooit.Op berichten van politici (waaronder premier Narendra Modi), sporters (Olympisch gouden medaillewinnaar Neeraj Chopra) en beroemdheden (waaronder acteur Salman Khan) reageert ze met de blijdschap die ze duidelijk voelt.“Toen mijn handen werden opgeheven, was ik erg emotioneel en gelukkig.Ik was emotioneel omdat dit kwam na zoveel hard werken en opofferen in mijn lange carrière”, zegt Zareen, 25.Het harde werk begon toen ze 12 was. Haar vader Mohammed Jameel, een voormalige verkoopassistent in Saoedi-Arabië en daarvoor een voetballer die zijn school op nationaal niveau vertegenwoordigde, stond te popelen dat een van zijn vier dochters een sport zou kiezen.Zareen koos voor hardlopen.Toen, een paar maanden later, viel haar oog op boksen.Er waren alleen jongens in het Secretariaat Stadium in de stad Nizamabad, Telangana, waar zij en haar familie wonen."Zijn er geen meisjes in het boksen", vroeg ze aan haar vader.Je hebt veel moed nodig om bokser te worden, en mensen denken dat meisjes er niet voor gemaakt zijn, reageerde hij.Zareen zegt dat dat het voor haar heeft beslist.Dit was de sport die ze zou kiezen.“In het begin was het moeilijk”, zegt ze.“Ik was het enige meisje.Maar het krijgen van veel stoten van jongens maakte me sterk genoeg om terug te vechten, niet alleen in de ring maar ook buiten de ring.Ik kom voor mezelf op.Ik vind dat iedereen sterk genoeg moet zijn om voor zichzelf op te komen.Dat is de kwaliteit van een geweldig persoon.”In de buurt kreeg Zareen te maken met opmerkingen over haar kleding (ze droeg korte broeken om te oefenen).Er waren "zorgen" geuit door buren.“Zoals, als ik geslagen en gewond ben, wie zal er dan met me trouwen… Mijn vader liet die opmerkingen nooit tot me doordringen.Hij zei altijd tegen me: 'Focus op je boksen en blijf medailles winnen voor het land',' zegt ze.Haar moeder, huisvrouw Parveen Sultana, was aanvankelijk terughoudend, vooral vanwege de blauwe plekken waarmee haar dochter thuiskwam, maar zij kwam ook.Nu zegt Zareen dat ze hoopt dat haar overwinning en India's viering ervan meisjes zullen inspireren om hun droom te volgen, en ouders in het hele land om hen toe te laten."Ik zou willen dat elke ouder de dromen van hun kind zou steunen zoals mijn ouders de mijne steunden."Er is al een verandering in haar buurt.“Dezelfde mensen die tegen mijn ouders zeiden: 'Waarom stuur je een meisje om te boksen', willen nu selfies met me maken.Ze steunen mij.Ik ben blij dat ik hun mentaliteit heb kunnen veranderen.”Mensen uit het hele land hebben contact gezocht, voegt ze eraan toe.“Ze zeggen: we willen dat onze dochter leert boksen.Welke academie zou je aanraden?'Het geeft me een trots gevoel.Mijn droom, na het winnen van een Olympische medaille, is om een ​​academie te starten en meisjes te helpen deze droom te verwezenlijken.”Zareen is een van India's beste boksers.Ze barstte op het toneel in 2011 en won het wereldkampioenschap junioren.Ze is de enige Indiase die tweemaal goud heeft gewonnen op het Strandja Memorial-toernooi (2019 en 2022).Ze won brons op de Aziatische kampioenschappen in 2019. Maar een medaille op een groot evenement ontging haar.Ze had haar hoop gevestigd op de Olympische Spelen in Tokio, maar omdat ze in dezelfde categorie (vlieggewicht) zat als bokslegende Mary Kom, werd dat doel nog complexer.Toen Mary Kom zonder selectieproces naar de wereldkampioenschappen van 2019 werd gestuurd, schreef een overstuur Zareen aan de Boxing Federation of India en het vakbondsministerie van sport en vroeg om een ​​eerlijk proces voor de Olympische kwalificaties.Mary Kom versloeg haar uiteindelijk in een geladen gevecht.“Het was een groot ding voor mij om de ring in te gaan en een match te hebben met Mary Kom, omdat ik altijd naar haar heb opgekeken.Ze is mijn inspiratie geweest.Ik verloor in de proef, maar ik vatte het op als een les en ik werkte hard aan mijn zwakke punten”, zegt Zareen.Tegen de tijd van de Strandja Memorial in februari van dit jaar voelde ze zich er klaar voor.Ze versloeg Olympisch zilver-medaillewinnaar Buse Naz Cakiroglu uit Turkije.Bij de WBC, toen ze ronde na ronde doorkwam, "was ik nerveus en opgewonden omdat ik dichter bij de gouden medaille kwam", zegt ze.“Toen ik erachter kwam dat ik in de finale stond tegenover Jutamas Jitpong uit Thailand, die ik in 2019 versloeg, gaf me dat vertrouwen.Maar er waren ook twijfels.Ze had deelgenomen aan de Olympische Spelen van Tokio en bereikte de kwartfinales.Prestaties uit het verleden doen er niet toe.”Het was een mengelmoes van emoties op de laatste dag.“Ik zei tegen mezelf: Nikhat, je moet winnen.Het was je droom om een ​​groot goud voor je land te winnen.'” Uren na de overwinning kijkt ze al vooruit naar de Commonwealth Games in juli-augustus en daarna de Olympische Spelen van 2024 in Parijs.Dat is de Zareen in de ring.Kalm.Samengesteld.Bepaald.Buiten de ring, zegt ze, is ze ondeugend, spraakzaam en speels."Ik vind het leuk om op foto's te klikken, geklikt te worden, rollen te maken en veel te eten."Mensen die weten dat Nikhat me niet kan herkennen in de ring, voegt ze er lachend aan toe.Nu is het tijd om terug te gaan naar die mensen, haar vrienden en familie.“Ik wil het met ze vieren.Ik wil naar huis', zegt ze.Personaliseer uw nieuwsfeed.Volg trending onderwerpen