Wat gebeurt er als een stad zijn eigen wetten niet volgt?Geen achterhaalde, inconsequente verordening maar een die direct verband houdt met de openbare ruimte, persoonlijke veiligheid, bewegingsvrijheid en gezondheid van het milieu?Eind mei ontving het Salt Lake City Attorney's Office een burgerklacht dat het de Complete Streets-verordening (14.06) had geschonden toen het dit voorjaar de oostkant van 100 South, het gedeelte dat het dichtst bij de Universiteit van Utah ligt, opnieuw ontworpen en herbouwd.De verordening vereist dat de stad voorzieningen installeert voor mensen die lopen, fietsen en bereikbaar zijn wanneer straten worden aangelegd of gereconstrueerd.De nieuwe 100 South lijkt helaas veel op de oude: twee rijstroken per enkele reis zonder middenrijstrook en geen fietspaden.De stad heeft dezelfde snelheidslimiet van 30 mph opnieuw ingesteld die veel automobilisten moeilijk kunnen overschrijden.Kleine verbeteringen voor voetgangers werden aangebracht.Na het indienen van openbare registerverzoeken voor e-mails, vergadernotulen en ondersteunende gegevens voor officiële beslissingen, kon Building Salt Lake de klacht van de burger beoordelen en tegelijkertijd de reactie van de Mendenhall Administration volgen op openbare opmerkingen dat de stad haar eigen verordening overtrad.Onze review concludeert dat de stad, recentelijk vooruitstrevend in het ontwerpen van multimodale straten, duidelijk haar eigen verordening heeft overtreden.De redenen die het gaf waren gezwollen en tegenstrijdig.De vraag blijft, waarom?Dave Iltis, uitgever van de tijdschriften Cycling Utah en Cycling West, luidde eind 2019 de noodklok in een redactioneel en advocacy-alert.In die tijd dreven stadsingenieurs hun ontwerp met de Transportation Advisory Board (TAB) en vroegen het publiek om input.Het omvatte geen fietspaden.Dit druiste in tegen het stadsbeleid - om fietspaden aan te leggen in alle lokale straten die als verzamelaars worden beschouwd - en stadsverordening 14.06.In januari 2021 had de transportafdeling van de stad een memo opgesteld waarin ze haar beslissing verdedigde en ontkende dat het de verordening overtrad.De verklaring, door Jeff Gulden, een senior transportingenieur, werd gefilterd door Iltis, die zegt dat het "ten onrechte beweert dat de verordening slechts een herinnering is."Inderdaad, in de Gulden-memo staat:Een veel voorkomende misvatting van de "Complete Streets Ordinance" van de stad (en volledige straten in het algemeen) is dat er fietspaden moeten worden opgenomen in elke straat die de stad bouwt of reconstrueert.Deze misvatting is ongegrond en eenzijdig (omdat voetgangers en transitgebruikers worden genegeerd), bovendien worden in de stad elk jaar veel straten opnieuw aangelegd zonder fietspaden.Gulden geeft toe dat zijn afdeling de verordening op “vele straten” “elk jaar” overtreedt, een verklaring die werd bevestigd in interne e-mails verkregen door Building Salt Lake.Uit e-mails onder ambtenaren van transport en planning blijkt dat ze wisten dat "we de verordening in de NWQ op de wegen naar de gevangenis hebben overtreden".De commerciële uitbouw van het licht-industriële gebied in het noordwesten van het kwadrant, nu omgeven door de binnenhaven, vordert snel met een hausse in de bouw van magazijnen ten dienste van toeleveringsketens en het thuisbezorgingssegment van de economie.De stad heeft onlangs haar normen voor wegen in het noordwestelijke kwadrant gewijzigd, waarbij veel van de normale vereisten voor straten in het stadsraster zijn uitgewist en het volledige stratenontwerp is geschrapt.De Gulden-memo is extreem en ontkent dat er mandaten in de verordening staan.In plaats daarvan beweert het dat de taal van de verordening slechts een "herinnering" is voor planners en ingenieurs om "voetgangers, fietsers, transitgebruikers en automobilisten" bij het ontwerp en de uitvoering "zo volledig mogelijk te overwegen gezien de specifieke projectvoorwaarden en -beperkingen."De memo stelt dat gezaghebbende begeleiding moet worden gegeven door masterplannen, een bepaling die nergens in de verordening wordt aangetroffen.Toevallig vindt Gulden misschien dat "het Masterplan Voetganger en Fiets geen fietspaden identificeert voor 100 Zuid (in een groot deel van het projectgebied)."Wiens belang zou kunnen worden gediend met het aanhouden van vier autorijstroken – en geen fietsruimte – op 100 South bij de universiteit?In januari 2007, zijn laatste jaar in functie, vaardigde burgemeester Rocky Anderson een uitvoerend bevel uit om volledige straten aan te leggen, wat door de Deseret News werd beschreven als "waarbij alle wegenprojecten - zowel nieuwe wegen als grote werkzaamheden aan bestaande wegen - moeten worden voorzien van accommodatie voor voetgangers en fietsers.”Dat bevel is in 2010 tot stadsverordening gemaakt, terwijl de auteur van dit verhaal in de gemeenteraad zat.Het is het soort verordening waarbij wetgevers de stadsbestuurders binden aan specifieke beleidsresultaten.In dit geval was het straatontwerp het doel.De raad koos ervoor om het helemaal bovenaan titel 14, "Straten, trottoirs en openbare ruimtes", te plaatsen en de bewoording is ondubbelzinnig.De doelverklaring van 14.06 begint met: "De voordelen van fietsen en lopen beslaan vele aspecten van ons dagelijks leven", en verklaart vervolgens:Alle openbaar vervoersvoorzieningen in het bezit van de stad waarop fietsers en voetgangers wettelijk zijn toegestaan, met inbegrip van, maar niet beperkt tot, straten, bruggen en alle andere verbindingspaden, moeten zodanig zijn ontworpen, gebouwd, geëxploiteerd en onderhouden dat gebruikers, ook mensen met een handicap, veilig en zelfstandig kunnen reizen.De eerste algemene bepaling is dat "fiets- en voetpaden zullen worden aangelegd in de nieuwbouw- en wederopbouwprojecten van de stad in de openbare weg, met inachtneming van budgetbeperkingen..."“Zal” betekent in dit verband dat stadsbestuurders wettelijk verplicht zijn om de handeling uit te voeren."Onder voorbehoud van budgetbeperkingen" was taal waarvan de ambtenaren van de regering van Becker erop stonden dat ze in 2010 zouden worden opgenomen terwijl de gemeenteraad het uitvoeringsbesluit codificeerde.De verordening vereist ook dat stadsbestuurders een compleet stratencomité oprichten dat zou beslissen over vrijstellingen, beperkt tot gevallen waarin een herbouw van de toegankelijkheid om de een of andere reden economisch niet haalbaar was.Gezien de veronderstelde dekking die de Gulden-memo bood, ging de stad verder met het herbouwen van de straat, net zo autogericht als voorheen.Het weerspiegelde het reeds bestaande ontwerp: rijstroken van 12 voet, auto's die ruim boven de aangegeven 30 mph rijden, twee rijstroken in elke richting, geen rijstrook in het midden, geen fietspaden en op de meeste plaatsen parallel parkeren op de stoeprand.De enige verbeteringen voor mensen buiten de auto waren bulbouts op vier kruispunten om de oversteekafstanden te verkorten.Iltis presenteerde drie opties aan de Divisie Transport om van 100 Zuid een complete straat te maken.Volgens Iltis zou het het beste zijn geweest om de rijstroken voor auto's terug te brengen tot één rijstrook in elke richting, door een rijstrook met centrale afslag en fietspaden toe te voegen.Gewoonlijk een straatdieet genoemd, zou de straat zijn gegaan van de huidige vier rijstroken naar vijf (drie autorijstroken en twee voor fietsen).Iltis merkte op dat als het erop stond vier rijstroken voor auto's te behouden, de stad fietspaden had kunnen toevoegen door simpelweg de rijstroken voor auto's te verkleinen van 12 'naar 10'.Zelfs in het geval van het behouden van vier rijstroken voor auto's van 12', zou het eenvoudig zijn om de parkeerplaats helemaal naar de stoeprand te verplaatsen, waardoor fietspaden konden worden ingeklemd.De stad weigerde om een ​​van hen te doen.De reden?“100 South dient als belangrijkste oost/west-toegang tot de Universiteit van Utah en de ziekenhuiscampus met het University of Utah Hospital, Primary Children's Medical Center en het Huntsman Cancer Hospital.Het behouden van vier rijstroken voor het autoverkeer is essentieel om de dagelijkse en noodtoegang tot deze kritieke voorzieningen te ondersteunen.”Op het eerste gezicht lijkt dit een legitieme reden die een ontwerp zou kunnen rechtvaardigen dat in strijd is met de stadsverordening.Hulpverleningsvoertuigen hebben maximale toegang nodig om effectieve eerstehulpverleners en levensredders te zijn.Bij nader inzien blijkt deze reden volkomen vals te zijn.Iltis wijst hierop in zijn klacht bij de stadsadvocaat, waarin wordt gewezen op verschillende manieren waarop de beslissingen van de stad in strijd waren met de verordening Complete Streets."Hoewel de stad enkele verbeteringen voor voetgangers heeft doorgevoerd, heeft ze geen enkele voor fietsen opgenomen en is daarmee in strijd met de verordening.De toevoeging van fietspaden en een dieet op de weg zou de rijsnelheden van voertuigen verminderen en zou het dus nog veiliger hebben gemaakt voor voetgangers.”De richtlijnen van de stad voor verkeersdiëten, stelt Iltis, “geven aan dat verkeersdiëten moeten worden toegepast bij verkeersvolumes van minder dan 18.000 voertuigen per dag.Verkeerscijfers op 100 S zijn 11992 tot 14047, duidelijk in het bereik van een wegdieet.”Building Salt Lake verifieerde die cijfers.Als de doorstroming van het verkeer na een verkeersdieet geen probleem is, welke factoren waren dan bepalend voor de besluitvorming van de stad?De kern van Gulden's memo is dat "het onderhouden van vier rijstroken voor autoverkeer essentieel is om de dagelijkse en noodtoegang tot deze kritieke voorzieningen te ondersteunen", en dus worden de vereisten van de Complete Streets-verordening legitiem overruled.Maar de Federal Highway Administration zegt precies het tegenovergestelde met betrekking tot de reactietijden van wetshandhaving en hulpdiensten.In een paper getiteld "Road Diets and Emergency Response: Friends not Foes", wijst de FHWA op onderzoek dat aantoont dat verkeersdiëten het aantal ongevallen aanzienlijk verminderen (van 19 tot 47%) en daadwerkelijk helpen bij het reageren op noodgevallen."Ongedeelde wegen met meerdere rijstroken [zoals 100 S] kunnen problematisch zijn voor politie- en ambulancepersoneel, omdat bestuurders mogelijk niet op de hoogte zijn van protocollen om hulpverleningsvoertuigen te laten passeren.Terwijl bestuurders op de buitenste rijstrook doorgaans in staat zijn om naar de rechterkant te rijden, lijken bestuurders op de binnenste rijstroken vaak niet zeker te weten waar ze heen moeten.”Volgens de FHWA kan Road Diets daarentegen de reactietijden aanzienlijk verbeteren door hulpverleningsvoertuigen het verkeer te laten omzeilen door gebruik te maken van de middelste tweerichtings-linksafslagstrook.Chauffeurs in doorgaande rijstroken kunnen op hun plaats blijven en verlaten de [middelste rijstrook] uitsluitend voor hulpverleningsvoertuigen.”Dus het respect van de stad voor voertuigen op 100 South is niet te wijten aan de toegangsbehoeften van hulpdiensten - en transportfunctionarissen weten dit waarschijnlijk.Er werden andere gebruikers genoemd in de Gulden-memo:"Het behouden van vier rijstroken voor autoverkeer is essentieel om de dagelijkse en noodtoegang tot deze kritieke voorzieningen te ondersteunen."We kunnen alleen maar speculeren waarom ambtenaren van het stadsvervoer zichzelf zouden blootgeven met dergelijke onthullingen.Waarom de verlegenheid riskeren?Vragen aan transportdirecteur Jon Larsen van Dave Iltis en de belangengroep Sweet Streets SLC (Disclosure: de auteur van dit artikel is mede-oprichter en bestuurslid) bleven grotendeels onbeantwoord.Intern herhaalde Larsen in door BSL verkregen e-mails de gesprekspunten die in de Gulden-memo waren vastgelegd.Alles blijkbaar om het voorrecht te beschermen van dagelijkse chauffeurs naar de medische campus van de universiteit om 100 South op en neer te rijden zonder op straat met fietsen te maken te hebben.100 South is een weg die eigendom is van de stad totdat het North Campus Drive wordt op ongeveer 1550 East, waar het Utah Route 282 wordt.Was UDOT betrokken bij het sterk bewapenen van de stad?Het staatsagentschap heeft routinematig helse landschappen voor voetgangers en fietsers gecreëerd op veel stadsrechten van overpad als ze de rijkswegen en opritten van de Interstate naderen.(Zie bijvoorbeeld 2100 South en 300 West; West Temple op 800 en 900 S; 500 en 600 South Downtown; de omgeving van 300 West en 600 North).100 South is de belangrijkste toegang voor voertuigen tot de noordkant van de campus van de Universiteit van Utah, die de Medical Campus en het Intermountain's Primary Children's Hospital omvat.100 South bedient ook het administratieve centrum van de Lower Campus, het Park Building, op de historische Presidents' Circle.De universiteit herbergt zeven parkeergarages in het gebied - sommige met maar liefst 800 kraampjes - samen met hectares oppervlakte parkeerplaatsen.Die parkeerplaatsen dienen docenten, medewerkers, bezoekers en studenten.Terwijl de Universiteit van Utah een leider is geweest in het veranderen van de woon-werkgewoonten van studenten - meer dan tweederde van de studenten meldt dat ze naar de campus pendelen in een modus die geen auto is - zijn andere belangen bij de U. erin geslaagd de stad naar hun hand te zetten 100 Zuid.Waar gaat het over "dagelijkse toegang tot kritieke medische voorzieningen" dat wijst op de wens van universiteitsbestuurders en hoger personeel om snel te rijden en andere weggebruikers op weg van en naar het werk uit te sluiten?De Gulden-memo, met al zijn verdraaiingen en verzinsels, lekt ook enkele waarheden over macht - de kwetsbaarheid van het publieksaandeel wanneer ertegen gekant is door een bevoorrechte groep.Geïnteresseerd om te zien waar ontwikkelaars nieuwe appartementen voorstellen en bouwen in Salt Lake, of wil je gewoon een lokale nieuwsbron steunen over wat er in jouw buurt gebeurt?Abonneer je op het bouwen van Salt Lake.Wij zijn een onafhankelijke, lokale nieuwsbron die uw steun nodig heeft.Voor slechts $ 49 per jaar steun je slimme groei en een goed stedelijk ontwerp in Salt Lake.Krijg toegang tot onze exclusieve lidmaatschapsfuncties - Verbeterd zoeken, Projectenkaarten en Projectdatabase - evenals de eerste melding van Building Salt Lake-evenementen.